τανταλόω

τῶν δ᾽ ὀρθουμένων σῴζει τὰ πολλὰ σώμαθ᾽ ἡ πειθαρχία → But of those who make it through, following orders is what saves most of their lives (Sophocles, Antigone 675f.)

German (Pape)

[Seite 1067] wie ταλαντόω, = τανταλεύω, schwanken, bewegen, Soph. Ant. 135, τανταλωθείς, geschleudert.

-ῶ :
foudroyer (comme fut frappé Tantale).
Étymologie: Τάνταλος.

ταντᾰλόω: размахивать, раскачивать: πέσε τανταλωθείς Soph. он упал, брошенный с размаху.