κακοποιΐα
From LSJ
κακοὶ μάρτυρες ἀνθρώποισιν ὀφθαλμοὶ καὶ ὦτα βαρβάρους ψυχὰς ἐχόντων → eyes and ears are poor witnesses for men if their souls do not understand the language (Heraclitus Phil.: Fr. B 107; Testimonia: Fragment 16, line 6)
English (LSJ)
ἡ, A evil-doing, Arist. Rh.Al.1432a9, Chrysipp.Stoic.2.249: pl., injuries, Isoc.12.122; opp. εὐεργεσίαι, Id.1.26.
German (Pape)
[Seite 1302] ἡ, das Schlechtmachen, Verderben, Isocr. 1, 26, im plur., u. Sp.
French (Bailly abrégé)
ας (ἡ) :
malfaisance ; méfait.
Étymologie: κακοποιός.
Greek Monotonic
κᾰκοποιΐα: ἡ, κακή πράξη, βλαπτική ενέργεια, βλάβη, σε Ισοκρ.
Russian (Dvoretsky)
κᾰκοποιΐα: ἡ дурной образ действий, нечестивый поступок, неблаговидное поведение или злодеяние Isocr., Arst.
