φιλητής
From LSJ
βωμὸν Ἀριστοτέλης ἱδρύσατο τόνδε Πλάτωνος, ἀνδρὸς ὃν οὐδ' αἰνεῖν τοῖσι κακοῖσι θέμις → Aristotle had this altar of Plato set up — Plato, a man whom the wicked dare not even mention in praise
English (LSJ)
οῦ, ὁ, A lover, AP5.270 (Maced.).
German (Pape)
[Seite 1277] ὁ, der Betrüger, Dieb; Archil. 73; H. h. Merc. 67; gew. wird die Form φηλήτης oder φηλητής vorgezogen, s. Gaisf. Hes. O. 373 u. Jac. A. P. 122. ὁ, der Liebende, Küssende (?).
Greek (Liddell-Scott)
φῑλητής: ἴδε φηλητής.
Greek Monolingual
Russian (Dvoretsky)
φῑλητής: οῦ ὁ v.l. = φηλητής.
φῐλητής: οῦ ὁ любовник, возлюбленный Anth.
