μελίκρατον
τὸ δ' ἡδέως ζῆν καὶ ἱλαρῶς οὐκ ἔξωθέν ἐστιν, ἀλλὰ τοὐναντίον ὁ ἄνθρωπος τοῖς περὶ αὑτὸν πράγμασιν ἡδονὴν καὶ χάριν ὥσπερ ἐκ πηγῆς τοῦ ἤθους προστίθησιν → but a pleasant and happy life comes not from external things, but, on the contrary, man draws on his own character as a source from which to add the element of pleasure and joy to the things which surround him
English (LSJ)
Ion. μελί-κρητον, τό, (κεράννυμι) A drink of honey and milk offered as a libation to the powers of the nether world, χοὴν χεῖσθαι πᾶσιν νεκύεσσι, πρῶτα μελικρήτῳ, μετέπειτα δὲ ἡδέϊ οἴνῳ Od.10.519, cf. SIG1025.34 (Cos); μελίκρατα γάλακτος E. Or.115; also, a mixture of honey and water, Hp. Aph.5.41, Arist. Metaph.1092b29, Com.Adesp. 128, Antyll. ap. Orib.5.29.7, Gal. ap. Orib.5.14.1, cf. Sch.S.OC481, Thphr. HP9.11.2; μ. θερμόν POxy.1088.61.
French (Bailly abrégé)
ου (τό) :
mélange de lait et de miel avec lequel on faisait des libations en l’honneur des dieux infernaux.
Étymologie: μέλι, κρατός.
Russian (Dvoretsky)
μελίκρᾱτον: ион. μελίκρητον τό (тж. μελίκρατα γάλακτος Eur.) медовая смесь, преимущ. мед с молоком Hom., Plut.
