Ἑλικώνιος
Ὥς ἐστ' ἄπιστος (ἄπιστον) ἡ γυναικεία φύσις → Muliebris o quam sexus est infida res → Wie unverlässlich ist die weibliche Natur
English (LSJ)
α, ον,A Heliconian, of Helicon, παρθένοι Pi.I.8(7).63. II title of Poseidon, Ἑ. ἄναξ Il.20.404: acc. to Sch., from Helice in Achaia, where he was especially honoured, 8.203 (but cf. Aristarch. ap.EM547.16, h.Hom.22.3).
Greek (Liddell-Scott)
Ἑλῐκώνιος: -α, -ον, τοῦ Ἑλικῶνος, Ἑλικώνιαι παρθένοι, αἱ Μοῦσαι, Πινδ. Ι. 7. (8), 127. ΙΙ. ἐπίθ. τοῦ Ποσειδῶνος, Ἑλικώνιον ἀμφὶ ἄνακτα Ἰλ. Υ. 404, κατὰ τοὺς ἀρχαίους ἑρμηνευτὰς ἀπὸ τῆς ἐν Ἀρχαίᾳ Ἑλίκης, ἔνθα ἰδιαιτέρως ἐτιμᾶτο, Ἰλ. Θ. 203· ἀλλ’ ἴδε Ὕμν. Ὁμ. 21. 3.
French (Bailly abrégé)
1α, ον :
de l’Hélicon.
Étymologie: Ἑλικών.
2α, ον :
d’Hélikè, en Achaïe.
Étymologie: -.
English (Autenrieth)
Heliconian; ἄναξ, i. e. Poseidon, Il. 20.404.
English (Slater)
Ἑλῐκώνιος
1 of Helikon ἀλλά οἱ παρά τε πυρὰν τάφον θ' Ἑλικώνιαι παρθένοι στάν (αἱ Μοῦσαι. Σ.) (I. 8.57)
Spanish (DGE)
(Ἑλῐκώνιος) -α, -ον
heliconio
I de Hélice
1 ét. de Hélice de Acaya, St.Byz.s.u. Ἑλίκη.
2 epít. de Posidón Ἑ. ... ἄναξ Il.20.404, cf. Hdt.1.148, en Hélice de Acaya, Str.8.7.2, Paus.7.24.5, Sch.Er.Il.8.203b, en Agras de Atenas, Paus.7.24.5, en Mileto, Clidem. uel Clitodem.1, Paus.7.24.5, en Naxos SEG 36.761 (V a.C.), en Teos, Paus.7.24.5, en Priene, Str.8.7.2, en Sinope ISinope 8.2 (IV/III a.C.), en Tomi ITomis 151 (II d.C.?), rel. c. el Helicón de Beocia, Aristarch.Fr.53.48.
3 τὸ Ἑ. Heliconio templo de Posidón heliconio en Samos IG 12(6).168.1 (III a.C.).
II del monte Helicón παρθένοι de las Musas, Pi.I.8.57, Ἑρμῆς Nonn.D.41.373, Ἀπόλλων AP 9.389, ἄνθεα AP 4.2 (Phil.), κύκνος AP 2.382 (Christod.), λύχνος AP 7.697 (Christod.).
-ου, ὁ
Heliconio
1 astrónomo autor de unos Ἀποτελεσματικά y περὶ Διοσημείων, quizá el mismo que Helicón de Cízico, Sud.
2 sofista de Bizancio, autor de una Χρονικὴ Ἐπιτομή en diez libros, desde Adán hasta Teodosio el Grande, Sud.
Russian (Dvoretsky)
Ἑλῐκώνιος: Ἑλίκη 1] чтимый в Гелике (Ἑ. ἄναξ Hom. = Ποσειδάων).