διαϊστόω
From LSJ
τὸ κακὸν δοκεῖν ποτ' ἐσθλὸν τῷδ' ἔμμεν' ὅτῳ φρένας θεὸς ἄγει πρὸς ἄταν → evil appears as good to him whose mind the god is leading to destruction (Sophocles, Antigone 622f.)
English (LSJ)
make an end of, Πέργαμον Pi.Pae.6.96 (dub.); αὑτήν S.Tr.881.
Spanish (DGE)
hacer desaparecer por completo, hacer perecer αὑτὴν διηίστωσεν S.Tr.881.
German (Pape)
[Seite 580] gänzlich vernichten, tödten, Soph. Tr. 878.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
ao. 3ᵉ sg. διηΐστωσε;
anéantir, faire périr.
Étymologie: διά, ἀϊστόω.
Greek (Liddell-Scott)
διαϊστόω: καταστρέφω ἐξ ὁλοκλήρου, ἀφανίζω, θανατώνω, αὐτὴν διηίστωσε Σοφ. Τρ. 881.
Greek Monotonic
διαϊστόω: μέλ. -ώσω, αόρ. αʹ διηΐστωσα· καταστρέφω ολοκληρωτικά, αφανίζω, θανατώνω, τινά, σε Σοφ.
Russian (Dvoretsky)
διαϊστόω: уничтожать: αὐτὴν διηΐστωσε Soph. (Деианира) покончила с собой.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
δι-αϊστόω vernietigen.
