σιτευτής
From LSJ
ἄνθρωπος ὢν ἥμαρτον· οὐ θαυμαστέον → being human I made a mistake; there is nothing remarkable about it
English (LSJ)
οῦ, ὁ, one who feeds up cattle, etc., Plu.2.750c.
German (Pape)
[Seite 885] ὁ, der Viehmäster, Plut. amat. 4.
French (Bailly abrégé)
οῦ (ὁ) :
éleveur.
Étymologie: σιτεύω.
Greek (Liddell-Scott)
σῑτευτής: -οῦ, ὁ, ὁ τρέφων κτήνη, κτλ., Πλούτ. 2. 750C.
Greek Monolingual
ὁ, Α σιτεύω
αυτός που εκτρέφει ζώα ή πτηνά με άφθονη τροφή έτσι ώστε να παχύνουν.
Russian (Dvoretsky)
σῑτευτής: οῦ ὁ откармливающий животных, скотник Plut.
