αἰγιαλίτης
From LSJ
τίς τὸν πλανήτην Οἰδίπουν καθ' ἡμέραν τὴν νῦν σπανιστοῖς δέξεται δωρήμασιν → who on this day shall receive Oedipus the wanderer with scanty gifts
English (LSJ)
ου, ὁ, fem. αἰγιαλ-ῖτις, ιδοςA, ψῆφοι Str.4.1.7; Πάν AP10.10 (Arch. Jun.); γῆ POxy.918 (ii A. D.)
Greek Monotonic
αἰγιᾰλίτης: -ου, ὁ, θηλ. -ῖτις, -ιδος, αυτός που συχνάζει στην παραλία, σε Ανθ.
Russian (Dvoretsky)
αἰγιᾰλίτης: ου (λῑ) adj. m живущий на морском побережье (Πάν, Πρίηπος Anth.).
Middle Liddell
[from αἰγιαλός
one who haunts the shore, Anth.
Spanish (DGE)
-ου
que vive cerca de la costa, costero Πάν AP 10.10 (Arch.), Πρίηπος AP 6.33 (Maec.), AP 6.193 (Stat.Flacc.).