τραπέζιο

Greek Monolingual

το / τραπέζιον, ΝΑ τράπεζα
1. (με υποκορ. σημ.) μικρή τράπεζα, τραπεζάκι
2. μαθημ. επίπεδο τετράπλευρο που έχει τις δύο πλευρές παράλληλες και άνισες
νεοελλ.
1. όργανο γυμναστικής με δύο στερεά σχοινιά που αιωρούνται και τα οποία ενώνονται στα ελεύθερα άκρα τους με μια σκληρή ράβδο
2. φρ. α) «ισοσκελές τραπέζιο» — τραπέζιο του οποίου οι μη παράλληλες πλευρές είναι ίσες
β) «ορθογώνιο τραπέζιο» — τραπέζιο που έχει τη μία από τις μη παράλληλες πλευρές κάθετη στις βάσεις
γ) «τραπέζιο διαμόρφωσης»
(ραδιοτεχν.) σχήμα που εμφανίζεται στην οθόνη του παλμογράφου και χρησιμεύει για τον έλεγχο διαμόρφωσης ενός ραδιοφωνικού πομπού
αρχ.
1. το τραπέζι του αργυραμοιβού
2. δείπνο.