ἀνηκουστία
Οὔτ' ἐν φθιμένοις οὔτ' ἐν ζωοῖσιν ἀριθμουμένη, χωρὶς δή τινα τῶνδ' ἔχουσα μοῖραν → Neither among the dead nor the living do I count myself, having a lot apart from these
English (LSJ)
Ion. ἀνηκουστίη, ἡ, A want of hearing, deafness, Hp. Morb.3.4. 2 disobedience, Pl.Lg.671b.
Spanish (DGE)
-ας, ἡ
• Alolema(s): jón. ἀνηκουστίη Hp.Morb.3.4
1 sordera αὐτὸν ἐπιλαμβάνει ἀνηκουστίη Hp.l.c.
2 desatención τῶν πέλας Pl.Lg.671b, τοῦ λέγοντος Pl.Lg.782e
•desobediencia διδασκάλων Plu.2.12b, ἵνα τὸ τῆς ἀνηκουστίας τίμημα ἀπολάβῃς D.C.35.2.
French (Bailly abrégé)
ας (ἡ) :
désobéissance.
Étymologie: ἀνηκουστέω.
Russian (Dvoretsky)
ἀνηκουστία: ἡ непослушание, неповиновение Plat., Plut.
Greek (Liddell-Scott)
ἀνηκουστία: ἡ, ἔλλειψις ἀκοῆς, κωφότης ἢ κώφωσις, Ἱππ. 488. 2) παρακοή, Πλάτ. Νόμ. 671Α.
Greek Monolingual
η (Α ἀνηκουστία)
1. η έλλειψη της αίσθησης της ακοής, κουφαμάρα
2. ανυπακοή, παρακοή.
