πολυλόγος
οὐκ ἔστ' ἀλώπηξ ἡ μὲν εἴρων τῇ φύσει ἡ δ' αὐθέκαστος → foxes are not one of a treacherous nature and the other straightforward, the nature of foxes is not for one to be treacherous and the other straightforward
English (LSJ)
ον, loquacious, Democr. 44, Pl. Lg. 641e, X. Cyr. 1.4.3 (Comp.). Adv. -γως Poll. 4.24.
German (Pape)
[Seite 665] 1) viel redend, geschwätzig; Plat. Legg. I, 641 e; compar., Xen. Cyr. 1, 4, 3; Folgde, auch adv. πολυλόγως, Poll. 4, 24 verworfen. – 2) mit verändertem Tone, πολύλογος, wovon viel gesprochen wird od. werden muß, Dionys. Areop.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui parle beaucoup, verbeux.
Étymologie: πολύς, λέγω³.
Greek (Liddell-Scott)
πολυλόγος: -ον, ὁ πολλὰ λέγων, Πλάτ. Νόμ. 641Ε, Ξεν. Κύρ. 1. 4, 3. ΙΙ. πολύλογος, παθητ., ὁ πολλῶν λόγων δεόμενος, ὁ μετὰ πολυλογίας λεγόμενος, Διονύσ. Ἀρεοπ. σ. 214. ― Ἐπίρρ. πολυλόγως, μετὰ πολλῶν λόγων, Πολυδ. Δ΄, 24.
Russian (Dvoretsky)
πολυλόγος: v.l. πολύλογος 2 λέγω III] словоохотливый, многоречивый Plat., Xen.
