ὀξυβόης
From LSJ
ἀλεξίκακε τρισέληνε, μηδέποθ' ἡττηθείς, σήμερον ἐξετάθης → averter of woes, offspring of three nights, thou, who never didst suffer defeat, art to-day laid low
English (LSJ)
v. ὀξυβόας.
French (Bailly abrégé)
ου;
dor. ὀξυβόας;
adj. m.
aux cris perçants.
Étymologie: ὀξύς, βοάω.
Russian (Dvoretsky)
ὀξῠβόης: дор. ὀξυβόᾱς, ου adj. m
1) пронзительный (οἰωνόθροος γόος Aesch.);
2) пронзительно визжащий или жужжащий (κώνωπες Anth.).
