εὐσχημάτιστος
From LSJ
Theocritus, Idylls, 30.3
English (LSJ)
[ᾰ], ον, well-formed, Eust.1570.47.
Greek (Liddell-Scott)
εὐσχημάτιστος: -ον, καλῶς ἐσχηματισμένος, Εὐστ. 1570. 47.
Greek Monolingual
-η, -ο (Μ εὐσχημάτιστος, -ον)
καλά σχηματισμένος
μσν.
αυτός που σχηματίζεται εύκολα, ο ευκολοσχημάτιστος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + -σχηματιστος (< σχηματίζομαι), πρβλ. ασχημάτιστος, ετεροσχημάτιστος].
