ἀγχίθεος
ἴσον ἔχουσαν πατρὶ μένος καὶ ἐπίφρονα βουλήν (Hesiod, Theogony 896) → equal to her father in strength and in wise understanding (on Athena necklace)
English (LSJ)
ον, near the gods, i.e. akin to them, godlike, Od.5.35: as substantive, demigod, IG3.947, Luc.Syr.D.31.
Spanish (DGE)
-ον
• Prosodia: [-ῐ-]
1 que está cerca de los dioses, en estrecha relación con ellos de los feacios Od.5.35, 19.279, de Anquises, Ganimedes, etc. h.Ven.200, de ciertos sacerdotes, Luc.Syr.D.31, cf. SHell.991.84
•subst. IG 22.4262.4 (imper.).
2 crist. cercano a Cristo μαθηταί Nonn.Par.Eu.Io.1.40.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
semblable aux dieux.
Étymologie: ἄγχι, θεός.
English (Autenrieth)
near to the gods (i. e. by relationship, descent), of the Phaeacians, Od. 5.35; see Od. 7.56 ff.
Greek Monotonic
ἀγχίθεος: -ον, αυτός που βρίσκεται κοντά στους θεούς, δηλ. όμοιος προς αυτούς σε ευδαιμονία και ισχύ, ή αυτός που ζει, που κατοικεί μαζί τους, σε Ομήρ. Οδ.· μεταγεν., ημίθεος, σε Λουκ.
Russian (Dvoretsky)
ἀγχίθεος: близкий к богам, богоподобный (Φαίηκες Hom.; ἱρέες Luc.).
Middle Liddell
near the gods, i. e. like the gods or dwelling with them, Od.; later, a demigod, Luc.
German (Pape)
den Göttern nahe, Hom. zweimal, in der Vbdg Φαιήκων ἐς γαῖαν, οἳ ἀγχίθεοι γεγάασιν, Od. 5.35, 19.279. Auch Luc. Dea Syr. 31.
