ὀξύγοος

English (LSJ)

ον, shrill-wailing, λιταί A.Th.320 (lyr.).

German (Pape)

[Seite 352] hell, laut klagend, λιταί, Aesch. Spt. 802.

French (Bailly abrégé)

οος, οον;
accompagné de gémissements aigus, perçants.
Étymologie: ὀξύς, γόος.

Russian (Dvoretsky)

ὀξύγοος: (ῠ) сопровождаемый воплями, громко стонущий (λιταί Aesch.).

Greek (Liddell-Scott)

ὀξύγοος: -ον, ὁ ὀξέως γοῶν, θρηνῶν, λιταὶ Αἰσχύλ. Θήβ. 320.

Greek Monolingual

ὀξύγοος, -ον (Α)
(ποιητ. τ.) αυτός που φωνάζει ή θρηνεί γοερά.
[ΕΤΥΜΟΛ. < οξυ- + -γοος (< γοώ), πρβλ. αβρό-γοος].

Greek Monotonic

ὀξύγοος: -ον, αυτός που θρηνεί με οξεία, τσιριχτή φωνή, σε Αισχύλ.