διάχριστος
Δύο γὰρ, ἐπιστήμη τε καὶ δόξα, ὧν τὸ μὲν ἐπίστασθαι ποιέει, τὸ δὲ ἀγνοεῖν → Two different things are science and belief: the one brings knowledge, the other ignorance (Hippocrates)
English (LSJ)
ον, anointed: hence δ. ἐσχαρίτης, a rich cake, Lynceusap.Ath.3.109e: -χριστα, τά, salves, ointments, Dsc.1.30, Antyll. ap. Orib.10.34 tit., Aret. CA1.1.
Spanish (DGE)
-ον
1 empapado en vino, borracho de un pastel, Lync. en Ath.109e.
2 medic., subst. τὸ δ. ungüento, pomada Archig. en Gal.12.586, Gal.12.923, gener. en plu., Dsc.1.30, Antyll. en Orib.10.34 tít., Apollon. en Gal.12.979, Aret.CA 1.1.20
•tb. fem. ἡ δ.: στοματικὴ δ. Androm. en Gal.12.938, gener. en plu., Archig. en Gal.12.1000, Asclep. en Gal.12.947, Androm. en Gal.12.943.
Greek (Liddell-Scott)
διάχριστος: -ον, κεχρισμένος, ἀληλιμμένος, Διοσκ. 1. 34· τὸ δ. =διάχρισμα, Γαλην.
Greek Monolingual
διάχριστος, -ον (AM)
1. αλειμμένος
2. το ουδ. ως ουσ. το διάχριστον
αλοιφή.
German (Pape)
besalbt, Sp.; τὸ διάχριστον, auch ἡ διάχριστος, Salbe, Galen.
