νάρκαφθον
Βίος κέκληται δ' ὡς βίᾳ πορίζεται → Vi quia paratur vita, vita dicitur → Weil's auf gewaltsamem Streben beruht, heißt's Lebensgut
English (LSJ)
or νάσκαφθον, τό, a fragrant Indianbark, used as a spice, etc. (perhaps the same as λάκαφθον), Dsc.1.23:—written ναόκαφθον and νάκαφθον in most codd. of Paul.Aeg.7.3; νάκαφθον in one cod. of Id.7.22.4 (v.l. λάκαφθον).
German (Pape)
[Seite 229] τό, od. νάσκαφθον, Rinde eines indischen Strauches, zu Gewürz u. Räucherwerk gebraucht, Diosc.
Greek (Liddell-Scott)
νάρκαφθον: ἢ νάσκαφθον, τό, Ἰνδικός τις φλοιὸς ἐν χρήσει ὡς ἄρωμα, κτλ., ἴσως τὸ αὐτὸ καὶ λάκαφθον, Διοσκ. 1. 22, Παῦλ. Αἰγ. 7, σ. 248.
Greek Monolingual
νάρκαφθον και νάσκαφθον και ναόκαφθον και νάκαφθον, τὸ (Α)
ευώδης ινδικός φλοιός που χρησιμοποιούσαν ως αρωματικό θυμίαμα, ίσως το λάκαφθον του Διοσκορίδη.
Frisk Etymological English
Grammatical information: n.
Meaning: a fragrant Indian bark used as spice (Dsc. 1, 23).
Other forms: Also νάσκαφθον (written ναόκαφωον, which will be a simple mistake), but also νάκαφθον. Also λάκαφθον (Paul. Aeg. 7, 22)?
Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]X [probably]
Etymology: Fur. 299 thinks of an Anatolian cultural term in spite of the suggested Indian origin. On a possible variation ρ/σ ibid. 299f.
