παμπήδην
English (LSJ)
Adv., = πάμπαν, entirely, Thgn.615, A.Pers.729 (troch.), Fr.156, S.Aj.916:—also παμπηδόν, παμπηδονίς, Theognost. Can.163.
German (Pape)
[Seite 454] (wie πάμπαν mit dem Adverbialsuffix -δην), ganz und gar, gänzlich; Theogn. 615; ὧδε παμπήδην δὲ λαὸς πᾶς κατέφθαρται δορί; Aesch. Pers. 715; poet. bei Plut adv. Stoic. 14; Soph. Ai. 916; Nic. Al. 526.
French (Bailly abrégé)
adv.
tout à fait, entièrement.
Étymologie: πάμπαν, -δην.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
παμπήδην [πάμπαν] adv., poët., geheel en al, helemaal.
Russian (Dvoretsky)
παμπήδην: adv. Aesch., Soph. = πάμπαν.
Greek (Liddell-Scott)
παμπήδην: Ἐπίρρ., (πᾶς) ὡς τὸ πάμπαν, ὁλοτελῶς, Θέογν. 615, Αἰσχύλ. Πέρσ. 729, Ἀποσπ. 160, Σοφ. Αἴ. 916, Ποιητὴς παρὰ Πλουτ. 2. 1065Ε· ὡσαύτως παμπηδόν, -ονίς, Θεογνώστ. Κανόν. σ. 163.
Greek Monolingual
παμπήδην (Α, Μ παμπηδόν και παμπηδονίς)
επίρρ. καθ' ολοκληρίαν, εντελώς, ολότελα («παμπήδην λαὸς πᾶς κατέφθαρται δορί», Αισχύλ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < πάμπαν, κατά τα επιρρ. σε -ήδην / -ηδόν (πρβλ. υποβλήδην). Το επίρρ. δεν συνδέεται με την οικογένεια τών πέπαμαι / πᾶμα.
Greek Monotonic
παμπήδην: επίρρ. (πᾶς) όπως το πάμπαν, ολότελα, εξολοκλήρου, εντελώς, σε Θέογν., Αισχύλ., Σοφ.
Frisk Etymological English
Grammatical information: adv.
Meaning: wholly, throughout, = πάμπαν (Thgn., A., S.).
Other forms: -ηδόν, -ηδονίς (Theognost.).
Origin: GR [a formation built with Greek elements]
Etymology: Expressive enlargement of πάν (πᾶς) with suff. -δην, -δόν, -δονίς (last for -δίς?); the medial syllable is mostly derived from πᾶ-μα possession, πέ-πᾶ-μαι posses (s.v.; Schwyzer 301 a. 620 w. lit., hardly correctly, as DELG; s. also ἔμπης). But perhaps rather tansformation of πάμπαν after the adv. in -ήδην, -ηδόν. -- On παμπησία s. πέπαμαι.
Middle Liddell
Frisk Etymology German
παμπήδην: (Thgn., A., S.),
{pampḗdēn}
Forms: -ηδόν, -ηδονίς (Theognost.)
Meaning: gänzlich, ganz und gar, = πάμπαν.
Etymology: Expressive Erweiterung von πάν (πᾶς) mit suff. -δην, -δόν, -δονίς (letzteres für -δίς?); die Mittelsilbe gewöhnlich zu πᾶμα Besitz, πέπᾶμαι besitzen (s.d.) gestellt (Schwyzer 301 u. 620 m. Lit.; s. auch ἔμπης). Aber vielleicht eher Umbildung von πάμπαν nach den Adv. auf -ήδην, -ηδόν. — Zu παμπησία s. πέπαμαι.
Page 2,470