στειλιάρι

Greek Monolingual

το / στειλιάριον, ΝΜ, και στελιάρι Ν [[στε(ι)λεά / στε(ι)λε(ι)ός]]
1. ο στειλεός
2. ξύλινο χοντρό ραβδί, ρόπαλο
νεοελλ.
1. μτφ. άνθρωπος άξεστος και ανόητος, κούτσουρο
2. φρ. α) «του 'δωσε στειλιάρι» — τον έδειρε πολύ, τον ξυλοκόπησε άγρια
β) «θέλει στειλιάρι» — του χρειάζεται γερό ξυλοκόπημα, πρέπει να τον δείρουν πολύ.