πεζεύω
οὐκ ἔστι λύπης, ἄν περ ὀρθῶς τις σκοπῇ, ἄλγημα μεῖζον τῶν ἐν ἀνθρώπου φύσει → amongst the natural ills of man there is, if one but look at it aright, no greater pain than grief
English (LSJ)
A go or travel on foot, walk, ἐπὶ γαίας πόδα πεζεύων (where πόδα is pleon.) E.Alc.869 (anap.) ; οὔτε ἄπουν οὔτε πεζεῦον Arist.PA669b7 ; π. περὶ τὴν τροφήν, of certain birds, Id.HA593a25, cf. GA751b13. 2 go or travel by land, opp. going by sea, X.An.5.5.[4], Plb.16.29.11 ; π. μετὰ τῶν ἵππων Id.10.48.6 ; οἱ πεζεύοντες land-forces, Arist.Pol. 1327b10 ; π.διὰ τῆς θαλάσσης, of Xerxes passing by his bridge over the Hellespont, Isoc.4.89 ; π. τὴν θάλασσαν pass it like dry land, Philostr.Im.1.8 ; simply, march, pass through, ἀνοδίας Ph.2.257 :— Pass., ὁ Ἄθως πλείσθω καὶ ὁ Ἑλλήσποντος πεζευέσθω Luc.Rh.Pr.18 ; ἡ ἐκ Βρεντεσίου πεζευομένη ὁδός by land, Str.6.3.5 ; πεζεύεται impers., ταῖς ἁρμαμάξαις Id.4.1.14.
German (Pape)
[Seite 542] zu Fuße gehen, gew. zu Lande reisen; ἐπὶ γαίας πόδα πεζεύων, Eur. Alc. 872; Xen. An. 5, 5, 4; διὰ τῆς θαλάσσης, Isocr. 4, 89; öfter in späterer Prosa, wie N. T.; Luc. rhet. praec. 18; ἡ πεζευομένη ὁδός, Weg zu Lande, Strab. 6, 3, 5; τινὰ τῶν φορτίων πεζεύεται ταῖς ἁρμιιμάξαις, 4, 1, 14; οἱ πεζεύοντες, die Landmacht, Arist. pol. 7, 6; auch πεζεύειν τὴν θάλατταν, das Meer wie festes Land behandeln, zu Fuß über das Meer wie über festes Land gehen, Jac. Philostr. imagg. p. 252.
