τέλλω
ὅρκους γυναικὸς εἰς ὕδωρ γράφω → the oaths of a woman I inscribe on water, I write a woman's oaths in water
English (LSJ)
aor.
A ἔτειλα Pi.O.2.70:—Pass. τέλλομαι:—poet. Verb, but used in Cretan Prose (v. infr.), accomplish, ἔτειλαν ὁδόν Pi. l.c.; perform duties, rites, etc., τέλλεμ (inf.) μὲν τὰ θῖνα καὶ τὰ ἀντρώπινα Leg.Gort.10.42:—Med., τελλόμεναι χορόν, apparently = στελλόμεναι, PSI10.1181.39:—Pass., come into being, γένος φυτευθὲν λοιπὸν αἰεὶ τέλλετο Pi.P.4.257; ὕμνοι ὑστέρων ἀρχὰ λόγων τέλλεται καὶ ὅρκιον Id.O.11(10).6; ἐς χάριν τέλλεται turns to good, ib.1.76; ἀπὸ θεσφάτων ἀγαθὰ φάτις . . τέλλεται cj. Emper. for στέλλεται, A.Ag. 1133 (lyr.); of the gadfly, οἷόν τε νέαις ἐπὶ φορβάσιν οἶστρος τέλλεται) = γίγνεται) A.R.3.277; ἠοῦς τελλομένης Id.1.1360; πρόκα τελλομένου ἔτεος as soon as a year is complete, ib.688. 2 Pass., of stars, = ἀνατέλλω, rise, Arat.285,320,382. II intr. in Act., = ἀνατέλλω, ἡλίου τέλλοντος at sunrise, S.El.699; ἶρις τέλλει grows up, Nic.Fr. 74.32. (Cf. πέλω (πέλομαι) fin., with which τέλλομαι (Pass.) is cogn.; the Act. τέλλω (fr. which δικασπόλος, θυηπόλος, ὑμνοπόλος, etc. are derived) may be formed fr. the Pass., with causal meaning ('cause to come into existence or be done'), as πείθω fr. πείθομαι, πεύθω fr. πεύθομαι; the sense rise is perh. derived from that of revolve as used of stars; ἐντέλλω, ἐπιτέλλω (A) may orig. have meant 'cause to be done (by another)'.)
German (Pape)
[Seite 1088] fut. τελῶ, äol. τέλσω, aor. ἔτειλα, äol. ἔτελσα, perf. pass. τέταλμαι u. s. w., – zum Ende, zum Ziele führen, bringen, vollenden, fertig machen; ὁδὸν ἔτειλαν, sie vollendeten den Weg, Pind. Ol. 2, 70; dah. übh. verfertigen, hervorbringen, u. pass. entstehen, ὕμνοι ἀρχαὶ λόγων τέλλεται, Gesänge entstehen, 10, 6; ἐς χάριν τέλλεται, 1, 76, es wird, gedeiht zur Zufriedenheit; auch λοιπὸν αἰεὶ τέλλετο γένος, P. 4, 257, es dauerte fort, stete Fortpflanzung des Geschlechts. – Ueber die homer. Vrbdg ἐπὶ μῦθον ἔτελλεν u. τῷ δ' ἐπὶ πάντ' ἐτέταλτο s. ἐπιτέλλω. – Einzeln bei den folgdn Dichtern; τὰ δ' ὁλοὰ τελλόμεν' οὐ παρέρχεται, Aesch. Spt. 768, das Verderben, wenn es entstanden ist, angehoben hat, geht nicht vorbei; ἡλίου τέλλοντος, Soph. El. 684, wenn die Sonne aufgeht, wie sonst ἀνατέλλειν gebraucht wird; Ap. Rh. 1, 688 u. a. Sp.
