ὄναρ

English (LSJ)

τό, used only in nom. and acc. sg., the other cases being supplied by ὄνειρος (q. v.) :—

   A dream, vision in sleep, opp. a waking vision, οὐκ ὄ., ἀλλ' ὕπαρ ἐσθλόν Od.19.547, cf. 20.90 ; ἡλίῳ δείκνυσι τοὔναρ S.El.425 ; εἶδον ὄ. Ar.Eq.1090 ; ἄκουε δὴ ὄ. ἀντὶ ὀνείρατος dream for dream, Pl.Tht.201d ; ὥστε μηδὲ ὄ. ἰδεῖν, of profound sleep, Id.Ap. 40d : prov., τὸ ἐμόν γ' ἐμοὶ λέγεις ὄ. 'you are telling me what I know already', Id.R.563d, cf. Suid. s.v. ταὐτὸν πέπονθα (cf. ὄνειρος 1, ὄνειαρ II).    2 prov. of anything fleeting or unreal, ὀλιγοχρόνιον . . ὥσπερ ὄ. Thgn.1020 ; σε παρέρχεται ὡς ὄ. ἥβη Theoc.27.8 ; πόθος δέ μοι ὡς ὄ. ἔπτα Bion 1.58 : in Prose, ἡ ἐμὴ [σοφία]... ὥσπερ ὄ. οὖσα Pl. Smp.175e, cf. Men.85c ; ὡς ὄ. ἐλευθερίας ὁρῶντας Plu.Thes.32 ; and without ὡς, σκιᾶς ὄ. ἄνθρωπος Pi.P.8.95 ; ὄ. ἡμερόφαντον ἀλαίνει, of an old man, A.Ag.82 (anap.).    II in Trag. and Att. freq. as Adv., in a dream, in sleep, ὄ. γὰρ ὑμᾶς νῦν Κλυταιμνήστρα καλῶ Id.Eu.116 ; ὄ. διώκεις θῆρα ib.131 ; ὄ. πνεύσαντα νυκτός S.Fr.65 : freq. in Pl., ὄ. ἐπλουτήσαμεν Tht.208b ; ὄ. ὀνείρατα διηγεῖσθαι ib.158c, etc. ; also οὐδ' ὄ. not even in a dream, E.Fr.107, Herod.1.11 ; πολιτικὸς ἀνὴρ οὐδ' ὄ. Cic.Att.1.18.6 ; μηδ' ἰδὼν ὄ. not even in my dreams, E.IT518, cf. Pl. Tht.173d, Mosch.4.18 ; ἃ μηδ' ὄ. ἤλπισαν D.19.275 : hence freq. opp. ὕπαρ, v. ὕπαρ 11 ; κατ' ὄναρ in a dream, condemned by Phryn.395, but quoted by him from Polemo, is also found in Ev.Matt.1.20, Aristid. Or.47(23).21 : with sense, in consequence of a dream, in SIG1147 (Crete, ii/iii A. D.), Supp.Epigr.2.405 (Macedonia).

German (Pape)

[Seite 344] τό, der Traum, nur im nom. u. acc. (vgl. ὄνειρος); καὶ γάρ τ' ὄναρ ἐκ Διός ἐστιν, Il. 1, 63, vgl. 10, 496; οὐκ ὄναρ, ἀλλ' ὕπαρ ἐσθλον, Od. 19, 547, vgl. 20, 90; σκιᾶς ὄναρ ἄνθρωπος, Pind. P. 8, 99, wie ὄνειρος das Nichtige, schnell Vorübergehende bezeichnend; Aesch. Ch. 519 Ag. 82; ἡνίχ' ἡλίῳ δείκνυσι τοὔναρ, Soph. El. 417; τοὔ. ναρ ὧδε ξυμβάλλω τόδε, Eur. I. T. 55, öfter; εἶδον ὄναρ, Ar. Equ. 1086; Vesp. 13; Plat. Conv. 75 e u. öfter, u. einzeln bei den Folgdn; auch, wie ὄνειρος, für alles Nichtige, trugvoller Schein, Schatten, ἐλευθερίας, Plut. Thes. 32. – Bei den Att. adverbial gebraucht, im Traume, im Schlafe, ὄναρ γὰρ ὑμᾶς νῦν Κλυταιμνήστρα καλῶ Aesch. Eum. 116, ὄναρ διώκεις θῆρα 126; u. so oft Plat., Ggstz von ὕπαρ, τὸ ἀγνοεῖν ὕπαρ τε καὶ ὄναρ δικαίων τε καὶ ἀδίκων πέρι, Phaedr. 277 e; Theaet. 158 b; οὔτε δὴ ὄναρ, οὔθ' ὕπαρ οὐδεὶς δοκεῖ χαίρειν, d. i. ganz u. gar nicht, Phil. 36 e, vgl. 65 e; καὶ οὕτως ὕπαρ ἡμῖν ἡ πόλις οἰκήσεται, ἀλλ' οὐκ ὄναρ, Rep. VII, 520 c (vgl. ὕπαρ); οὐδ' ὄναρ πράττειν προσίσταται αὐτοῖς, nicht einmal im Traume, Theaet. 173 d; ὄναρ δὴ ἐπλουτήσαμεν, 208 b; Sp., τὰ δ' οὐδ' ὄναρ ἤλυθεν ἄλλῳ, Mosch. 4, 18; οὐδ' ὄναρ οἶδα φόβον, Philodem. 16 (V, 25); vgl. Callimach. 15 (V, 23); u. in Prosa, οὐδὲ ὄναρ ποτὲ ἀνιέναι ἑαυτόν, Luc. Hermot. 2; auch ὄναρ πλουτεῖν, im Traume reich sein, Tim. 20; – Phot. verwirft κατ' ὄναρ dafür als ganz barbarisch, D. L. 10, 32. – Nach Hermann's Conj. steht es H. h. Cer. 269 für ὄνειαρ. – Die Casus ὀνείρατος u. s. w. s. unter ὄνειραρ.