εὐμενής

English (LSJ)

ές, (μένος)

   A well-disposed, kindly, τινι to one, epith. of gods, h.Hom. 22.7 (not in Il. or Od.), Pi.P.2.25, A.Supp.686 (lyr.), cf. X.HG6.4.2; ἵλεως καὶ εὐ. Id.Cyr.1.6.2, Theoc.5.18; Ἑρμῆς IGRom.1.1228 (Egypt, ii A. D.); τὸ τῶν θεῶν εὐ. D.4.45.    2 of men, A. Pers.175 (troch.), Supp.488 (Comp.); πόλει S.Ant.212, etc.; εὐ. πρός τι well-disposed for it, Plu.Luc.42; τὸ εὐ., = εὐμένεια, Pl.Lg.792e; ξεῖνος δὲ ξείνῳ . . -έστατον πάντων Hdt.7.237: in Dor. Prose, Schwyzer 84 (Argos, v B. C.).    3 of actions, etc., εὐμενεῖ τύχα, νόῳ, Pi.O.14.15, P.8.18; εὐ. ὀλολυγμός signifying goodwill, friendly, A.Th. 268.    4 of places and things, γῆ εὐ. ἐναγωνίσασθαι favourable to fight in, Th.2.74; εὐμενεῖ ποτῷ (of a river) kindly, bounteous, A. Pers.487; of the air, mild, soft, Thphr.CP2.1.6; so of medicines, beneficial, ὑποχονδρίῳ καὶ σπλάγχνοισιν Hp.Acut.59, cf.Aret.CA1.3; but also, agreeable, [κόμμι]-έστερον κόλλης Hp.Art.33; of a road, easy, X.An.4.6.12 (Comp.).    II Adv. -νῶς, Ion. -έως, A.Ag.952, Pl. Phd.89a, A.R.2.1275, etc.: Comp.-έστερον E.Hel.1298, Pl.Lg.718d; also -εστέρως Isoc.4.43, D.H.Rh.5.

German (Pape)

[Seite 1080] ές (μένος), gut gesinnt, wohlwollend, bes. von den Göttern, gnädig, θεοί Xen. Hell. 6, 4, 2; ἦτορ H. h. 21, 7; Κ ρονίδαι Pind. P. 2, 25; τύχη, νοῦς, Ol. 14, 16 P. 8, 19; εὐμενὴς ὁ Λύκειος ἔστω πάσᾳ νεολαίᾳ Aesch. Suppl. 669 u. oft; ὑμῖν δ' ἂν εἴη δῆμος εὐμενέστερος 483; von Sachen, ὀλολυγμὸν ἱερὸν εὐμενῆ παιάνισον Spt. 250; Σπερχειὸς ἄρδει πεδίον εὐμενεῖ ποτῷ Pers. 479; wie νέους ἕρποντας εὐμενεῖ πέδῳ Spt. 17; so Soph. u. Eur.; τὰ σφάγια δέξαι ταῖς γυναιξὶν εὐμενής Ar. Lys. 204; καὶ ἵλεως Plat. Phaedr. 257 a u. oft (wie Theocr. 5, 18); μετὰ τύχης εὐμενοῦς Legg. VII, 813 a; σύμμαχοι Rep. III, 416 b, wohlwollende, treue Bundesgenossen, wie Xen. u. A.; παρέσχετε τ ὴν γῆν εὐμενῆ ἐναγωνίσασθαι τοῖς Ἕλλησιν Thuc. 2, 74; πρὸς πᾶσαν φιλοσοφίαν Plut. Lucull. 42; – τὸ τῶν θεῶν εὐμενές, = εὔνοια, Dem. 4, 45. – Von Heilmitteln, die einen wohlthätigen Einfluß auf Etwas ausüben, heilsam, zuträglich, Hippocr. u. a. Medic.; Plut.; ähnlich ἡ τραχεῖα ὁδὸς τοῖς ποσὶν ἀμαχεὶ ἰοῦσιν εὐμενεστέρα ἢ ὁμαλὴ τὰς κεφαλὰς βαλλομένοις, bequemer, Xen. An. 4, 6, 12. – Adv. εὐμενῶς, θεὸς εὐμ. προσδέρκεται Aesch. Ag. 926; ἡδέως καὶ εὐμ. τὸν λόγον ἀπεδέξατο Plat. Phaed. 89 a; ἀκούειν Rep. X, 607 d u. A.; εὐμενεστέρως διατεθῆναι Isocr. 4, 43; εὐμενέστερον, Eur. Hel. 1298 u. A.