ἐπαναπαύω
κοινὴ γὰρ ἡ τύχη καὶ τὸ μέλλον ἀόρατον → fortune is common to all, the future is unknown | fortune is common to all and the future unknown | fate is common to all and the future unknown
English (LSJ)
A rest upon, τῇ λαβῇ τοῦ ξίφους τὴν χεῖρα Procop.Gaz.p.170B., cf. Ael.NA5.56:— Med. (fut. -παύσομαι, later -παήσομαι v.l. in Ev.Luc.10.6), rest upon, ταῖς χερσί J.AJ8.3.6, Hdn.2.1.2; rest in or upon, τινί LXX 1 Ma.8.12; rest one's hopes on, νόμῳ Ep.Rom.2.17; rest content with, rely on, ταῖς παλαιαῖς ἀποβάσεσιν Artem.4.65; τῇ ἐφημέρῳ τροφῇ Trypho Trop.p.194 S.; ταῖς διωρισμέναις ἐννοίαις Dam.Pr.37: in Logic, to be based on, ὁ δεύτερος συλλογισμὸς ἐ. τῇ ἐννοίᾳ τοῦ ἑνός ib.321. II Med., come to rest, of a machine, HeroAut.24.4: metaph., ἐ. ἔν τινι come to rest in, Iamb.Comm.Math.8; ἐπαναπαύσεται ἐπ' αὐτὸν (sc. τὸν οἶκον) ἡ εἰρήνη ὑμῶν Ev.Luc.10.6; ἐπανεπαύσατο ἐπ' αὐτοῖς πνεῦμα LXX Nu.11.26.
Greek (Liddell-Scott)
ἐπαναπαύω: ἐπερείδω, ἐπακκουμβῶ, Αἰλ. π. Ζ. 5. 56. Μέσ., ἀναπαύομαι, ἀκκουμβῶ ἐπάνω εἴς τι, κατεχούσαις ταῖς χερσὶ δοράτια ἐπανεπαύοντο Ἡρῳδιαν. 2. 1, 3· μεταφ., στηρίζομαι εἴς τι, ἴδε σὺ Ἰουδαῖος ἐπονομάζῃ καὶ ἐπαναπαύῃ τῷ νόμῳ Ἐπιστ. π. Ρωμ. β΄, 17, Ἀρτεμίδ. 4. 65· ἐπί τινα, ἐπαναπαύσεται ἐπ’ αὐτὸν ἡ εἰρήνη ὑμῶν, μεταβήσεται ἐπ’ αὐτὸν, Εὐαγγ. κ. Λουκ. ι΄, 6.