redimiculum
τὴν πρὶν ἐνεσφρήγισσεν Ἔρως θρασὺς εἰκόνα μορφῆς ἡμετέρης θερμῷ βένθεϊ σῆς κραδίης → the image of my beauty that bold Love earlier stamped in the hot depths of your heart
Latin > English (Lewis & Short)
rĕdĭmīcŭlum: i (collat. form rĕdĭ-mīcŭla, ae, f., late Lat., Fulg. Serm. 5), n. redimio,
I a band.
I Lit.
1 A fillet, necklace, chaplet, frontlet, etc., Cic. Verr. 2, 3, 33, § 76: habent redimicula mitrae, Verg. A. 9, 616; Ov. M. 10, 265; id. F. 4, 135: qui longa domi redimicula sumunt frontibus, Juv. 2, 84 al.; cf. Fest. p. 273 Müll.: redimicula sunt quibus mitra adligatur, Isid. Orig. 19, 31, 5.—
2 A girdle: redimiculum est, quod succinctorium sive bracile nominamus, quod descendens per cervicem et a lateribus colli divisum utrarumque alarum sinus ambit atque hinc inde succingit, etc. Hunc vulgo brachilem quasi brachialem dicunt, quamvis nunc non bracchiorum sed renum sit cingulum, Isid. Orig. 19, 33, 5.— *
II Trop., a bond, fetter, Plaut. Truc. 2, 4, 41.
Latin > French (Gaffiot 2016)
rĕdĭmīcŭlum,¹³ ī, n. (redimio), bandeau de front, cordon, bandelette, bande, ruban : Cic. Verr. 2, 3, 76 ; Virg. En. 9, 616 ; Juv. 2, 84 || ceinture : Isid. Orig. 19, 33, 5 || [fig.] lien : Pl. Truc. 395.
