ἐκποτέομαι
From LSJ
Χρὴ τῶν ἀγαθῶν διακναιομένων πενθεῖν ὅστις χρηστὸς ἀπ' ἀρχῆς νενόμισται → When a good man is hurt, all who would be called good must suffer with him
German (Pape)
[Seite 776] ion. u. poet. = ἐκπέτομαι, aus-, herabfliegen; ὅτε ταρφειαὶ νιφάδες Διὸς ἐκποτέονται Il. 19, 357; perf, ἐκπεπότημαι θυμὸν ἐπ' ἀγλαΐαις, ich fliege hoch hinaus in meinem Sinne, rersteige mich zu hoch, Eur. El. 177; vgl. Theocr. 2, 19. 11, 72, πᾷ τὰς φρένας ἐκπεπότασαι, wohin versteigst du dich?