ὀλοφώιος
From LSJ
Τὸ νικᾶν αὐτὸν αὑτὸν πασῶν νικῶν πρώτη τε καὶ ἀρίστη. Τὸ δὲ ἡττᾶσθαι αὐτὸν ὑφ' ἑαυτοῦ πάντων αἴσχιστόν τε ἅμα καὶ κάκιστον. → Τo conquer yourself is the first and best victory of all, while to be conquered by yourself is of all the most shameful as well as evil
Greek (Liddell-Scott)
ὀλοφώιος: -ον, Ἐπικ. ἐπίθετ., καταστρεπτικός, ὀλέθριος, θανατηφόρος, Ὅμ. μόνον ἐν τῇ Ὀδ. καὶ κατ’ οὐδ. πληθ., ὀλ. δήνεα, ὀλέθρια τεχνάσματα ἢ ἐπινοήματα, Κ. 289· ὀλοφώια εἰδώς, ἔμπειρος ὀλεθρίων τεχνασμάτων, Δ. 460, κτλ.· πάντα δέ τοι ἐρέω ὀλοφώια τοῖο γέροντος Δ. 410 παρὰ μεταγεν. Ἐπικ., λύκων ὀλοφώιον ἔθνος (ἔθνος Lenn.) Θεόκρ. 25. 185· ὀλ. ἰὸς Νικ. Θηρ. 327. (Ἐκ τῆς √ΟΛ, ὄλλυμι· ἡ κατάληξις -φώιος δὲν ἔχει ἑρμηνευθῇ).
