ἅρμα

English (LSJ)

ατος, τό,

   A chariot, esp. war-chariot, Il.5.231, etc.; freq. in pl. for sg., ἑσταότ' ἐν θ' ἵπποισι καὶ ἅρμασι 4.366, etc.; τὰ Λυδῶν ἄρματα Sapph.Supp.5.19; ἵππους ὑφ' ἅρμασι ζευγνύναι A.Pers.190, E.Hipp.111; ἵππους ὑφ' ἅρματα ἄγειν A.Pr.465; πῶλον . . ζυγέντ' ἐν ἅρμασιν Id.Ch.795 (lyr.); opp. ἁρμάμαξα (q. v.); also, racing-chariot drawn by horses, opp. ὄχημα (a mule-car), Pi.Fr.106.5; ἅ. τέλειον IG2.967.45; ἁρμάτων ὀχήματα E.Supp.662, cf. Ph.1190; travelling-chariot, Act.Ap.8.28.    2 chariot and horses, yoked chariot, Il.2.384, etc.; ἅ. τέθριππον Pi.I.1.14; ἅ. τετράορον, τέτρωρον, Id.P.10.65, E.Alc.483: metaph., τρίπωλον ἅ. δαιμόνων of three goddesses, E. Andr.277 (lyr.).    3 team, chariot-horses, ἅρμασιν ἐνδίδωσι κέντρον Id.HF881 (lyr.); ἅρματα . . φυσῶντα καὶ πνέοντα Ar.Pax902; ἅρματα τρέφειν keep chariot-horses for racing, X.Hier.11.5; ἅρματος τροφεύς Pl.Lg.834b.    4 metaph., ἅ. θαλάσσης a ship, Nonn.D.4.230, al., Opp.H.1.190.    II a mountain district in Attica, where omens from lightning were watched for: hence prov., ὁπόταν δἰ Ἅρματος ἀστράψη, i.e. seldom or never, Str.9.2.11; δι' Ἅρματος alone, Plu.2.679c.    III Pythag. name for unity, Theol.Ar.6.

German (Pape)

[Seite 354] (ἄρω), τό, 1) Wagen, bei Hom. Streitwagen, zweirädrig, von Pferden gezogen; oft auch plur. für sing., z. B.ll. 4, 366; pleon. ἁρμάτων ὄχοι Eur. Phoen. 1197. Auch das Gespann, z. B. ἅρματος τροφεύς Plat. Legg. VIII, 834 b; τέθριππον, τέτρωρον Pind.; Eur. ἅρματα τρέφειν, Pferde zum Wagenrennen halten; ἅρμα ἐλαύνειν Ar. Nub. 70; Plat. Phaedr. 246 e; ζευγνύναι Tim. 22 c. Auch bei Xen. ist ἅρμα Streitwagen, Cyr. 3, 3, 60 u. öfter; δρεπανηφόρον, Sichelwagen. – 2) eine Berggegend in Attika, wo man auf weissagende Blitze wartete; dah. δι' ἅρματος, sprichwörtl. von spät, nach langem Warten erfolgenden Dingen, Strab.; καὶ σπανίως, ἑστιᾶν, Plut. Quaest. Symp. 5, 5.

French (Bailly abrégé)

1ατος (τό) :
1 char de guerre;
2 le char et les chevaux, attelage.
Étymologie: R. Σαρ > Ἁρ lier.
2(ἡ) :
union.
Étymologie: mot delphien ; R. Σαρ > Ἁρ lier. Cf. ἁρμή.

English (Autenrieth)

ατος: chariot, esp. the warchariot; very often in pl., and with ἵπποι, Il. 5.199, 23, Il. 4.366; epithets, ἄγκυλον, ἐύξοον, ἐύτροχον, θοόν, καμπύλον, δαιδάλεα, κολλητά, ποικίλα χαλκῷ. For the separate parts of the chariot, see ἄντυξ, ἄξων, ῥῦμός, ἕστωρ, ἴτυς, ἐπίσσωτρα, πλῆμναι, κνήμη, δίφρος, ζυγόν. (See cut No. 10, and tables I. and II.)