Ἀπολλώνιος
Οὐκ ἔστι σιγᾶν αἰσχρόν, ἀλλ' εἰκῆ λαλεῖν → Silere non est turpe, sed frustra loqui → nicht Schweigen schändet, sondern Schwätzen auf gut Glück
English (LSJ)
α, ον,
A of or belonging to Apollo, Pi.P.6.9, etc.:— fem. Ἀπολλ-ωνιάς (sc. πόλις or νᾶσος), άδος, ἡ, i.e. Delos, Id.I.1.6: also, = δάφνη, Hsch. II Ἀπολλ-ώνιος, ὁ, (sc. μήν) name of month at Elis, Methymna, etc., Sch.Pi.O.3.35, IG12(2).505, etc. III Ἀπολλ-ώνιον, τό, temple of Apollo, Th.2.91, Arist.Mir.840a21, GDI5726.45 (Halic.): —also Ἀπολλ-ώνειον, D.S.14.16, etc., cf. Eust.1562.54. IV Ἀπολλ-ώνια, τά, festival of Apollo, IG11(2).105 (Delos), etc.
Greek (Liddell-Scott)
Ἀπολλώνιος: -α, -ον, ἀνήκων εἰς τὸν Ἀπόλλωνα, Πινδ. Π. 6. 9, κτλ.: θηλυκ. καὶ Ἀπολλωνιὰς (ἐνν. πόλις ἢ νῆσος), ἡ, ὅ ἐ. ἡ Δῆλος, Πινδ. Ι. 1. 6. ΙΙ. Ἀπολλώνιον, τό, ὁ ναὸς τοῦ Ἀπόλλωνος, Θουκ. 2. 91, Ἀριστ. π. Θαυμ. 107, Ἐπιγρ. Ἁλικ. παρὰ Newton σ. 162· ὡσαύτως -ώνειον, Διόδ. 14. 16, κτλ., ἴδε Εὐστ. 1562. 54. ΙΙΙ. Ἀπολλωνία, ἡ, πόλις τοῦ Ἀπόλλωνος, ὄνομα πόλεώς τινος ἐν Θράκῃ. Ἡρόδ., ἐν Ἰλλυρίᾳ, Θουκ.
French (Bailly abrégé)
α, ον :
d’Apollon.
Étymologie: Ἀπόλλων.
English (Slater)
Ἀπολλώνιος
1 of Apollo δέδεξαι τόνδε κῶμον ἀνέρων, Ἀπολλώνιον ἄθυρμα (P. 5.23) Ἀπολλωνίαις ἀλεξιμβρότοις πομπαῖς in Cyrene (P. 5.90) ἐν πολυχρύσῳ Ἀπολλωνίᾳ νάπᾳ (cf. Σ. ἐν τῷ ναῷ τῷ ἐν Πυθοῖ. ἐκεῖ γὰρ ἡ Ἀπολλωνία νάπη, περὶ ἧς ἐν παιᾶσιν εἴρηται. = fr. 69) (P. 6.9)
