ζημιώνω

Ζήτει γυναῖκα σύμμαχον τῶν πραγμάτων → Quaere adiuvamen rebus uxorem tuis → Als Partnerin im Leben such dir eine Frau

Menander, Monostichoi, 199

Greek Monolingual

και ζημιώ (AM ζημιῶ, -όω, Μ και ζημιώνω) ζημία
1. προξενώ σε κάποιον ζημιά, απώλεια, βλάβη, βλάπτω, παραβλάπτω (α. «μέ ζήμιωσες με αυτά που έκανες» β. μηδὲν ἢ μηδένα ζημιοῑ», Πλάτ.)
νεοελλ.
1. παθαίνω ζημιά («ζήμιωσα από την επιχείρηση»)
2. ελαττώνω («δεν ζημιώνουν την αϋλότητα της σκηνής», Παπαντ.)
3. μέσ. ζημιώνομαι και ζημιούμαι
χάνω κάποιον, στερούμαι κάποιον
νεοελλ.-μσν.
(η μτχ. παρακμ. ως επίθ.) ζημιωμένος, -η, -ο
αυτός που έχει απώλειες, ο χαμένος
μσν.-αρχ.
επιβάλλω σε κάποιον χρηματική ποινή, πρόστιμο, τιμωρώ.