κολουραῖος
From LSJ
θεὸς δ' ἁμαρτάνουσιν οὐ παρίσταται → God doesn't stand by those who do wrong → A peccatore sese numen segregat → Ein Gott steht denen, die da freveln, niemals bei
English (LSJ)
η, ον,
A = κόλουρος, κ. πέτρη a steep, abrupt rock, Call. Fr.66.
German (Pape)
[Seite 1475] = κόλουρος; πέτρα, ein jäher, abschüssiger Fels, Callim. frg. 66 bei Suid., der auch κοίλη, κεκαμμένη erkl.
Greek (Liddell-Scott)
κολουραῖος: -α, -ον, = κόλουρος, κ. πέτρα, ἀπότομος βράχος, Καλλ. Ἀποσπ. 66.
Greek Monolingual
κολουραῑος, -αίη, -ον (Α) κόλουρος
1. κόλουρος
2. φρ. «κολουραίη πέτρη» — απότομος βράχος.
