τάσις

English (LSJ)

[ᾰ], εως, ἡ, (τείνω)

   A stretching, tension, τῆς κοιλίης f.l. in one cod. for στάσις, Hp.Acut.37; τοῦ οἰσοφάγου Arist.PA691a1, cf. 664a32; τάσιν ἔχειν to be capable of tension, Id.HA515b16,al.; ὀφρύων τ. contraction of the eyebrows, AP12.42 (Diosc.); of tension accompanying inflammation, Sor.2.19, Gal.10.66.    2 extension, τ. ἐπὶ μῆκος καὶ ἐπὶ πλάτος Arist.HA495b23.    3 τάσεις τῆς φωνῆς pitch of the voice, Stoic.2.96; in music, Plu.2.1020e, cf. 1133c; of the accents, τάσεις φωνῆς αἱ καλούμεναι προσῳδίαι D.H.Comp.19; ὀξεῖα τ. Ath.2.53a.    4 intensity, force, τάσιν λαβεῖν, of darts, Plu.Sull.18.    5 fixing of the eyes upon an object, Lib.Or.61.9.    II = tentigo, Gloss.    2 = menta, ib. (also written tarsis, ib.).

German (Pape)

[Seite 1072] εως, ἡ, Spannung, Anspannung, Ausdehnung; πεδίων, Eur. Bacch. 748; ὀφρ ύων, das Emporziehen der Augenbrauen, Diosc. 3 (XII, 42); φωνῆς, Plut. stoic. repugn. 28; τάσιν λαβεῖν, von Geschossen, Sull. 18.

Greek (Liddell-Scott)

τάσις: [ᾰ], εως, ἡ, (τείνω) τέντωμα, τῆς κοιλίης Ἱππ. π. Διαίτ. Ὀξ. 389· τοῦ οἰσοφάγου Ἀριστ. περὶ Ζ. Μορ. 4. 11, 4, πρβλ. 3. 3, 4· τάσιν ἔχω, ἐπιδέχομαι τάσιν, τέντωμα, ὁ αὐτ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 3. 5, 1, κ. ἀλλ.· ὀφρύων τ., ὕψωσις τῶν ὀφρύων, Ἀνθ. Π. 12. 42. 2) τὸ ἐκτείνειν, τ. ἐπὶ μῆκος καὶ ἐπὶ πλάτος Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 1. 16, 16· ἡ τῆς φωνῆς τ., ὕψωσις, ἰσχυροποίησις τῆς φωνῆς, Πλούτ. 2. 1047Α· ὕψωσις τοῦ τόνου ἢ φθόγγου ἐν τῇ μουσικῇ, ὁ αὐτ. 2. 1020Ε· ἐπὶ τῆς ὀξείας τάσεως, δηλ. τοῦ τόνου, Διον. Ἁλ. π. Συνθέσ. 11, πρβλ. 158, Ἀθήν. 53Α. 3) ἔντασις, δύναμις, τάσιν λαβεῖν, ἐπὶ βελῶν, Πλουτ. Σύλλ. 18.

French (Bailly abrégé)

εως (ἡ) :
tension (d’un membre, d’un muscle, etc.) : φωνής PLUT tension ou élévation de la voix ; fig. effort.
Étymologie: τείνω.

Greek Monolingual

-εως, ἡ, ΜΑ
βλ. τάση.