πρεών
From LSJ
English (LSJ)
A v. πρών.
German (Pape)
[Seite 699] ὁ, = πρηών, Crinag. 7 (VI, 253), σκολιοῦ τοῦδε κατὰ πρεόνος.
Greek (Liddell-Scott)
πρεών: -όνος, ὁ, = πρών, τοῦδε, κατὰ πρεόνος Ἀνθ. Π. 6. 253.
French (Bailly abrégé)
όνος (ὁ) :
c. πρηών.
Étymologie: épq. c. πρών.
Greek Monolingual
-όνος, ό, Α
(ποιητ. τ.) βλ. πρών.
Greek Monotonic
πρεών: -όνος, ὁ, ποιητ. αντί πρών, σε Ανθ.
