προσβραχής

Μή μοι γένοιθ', ἃ βούλομ', ἀλλ' ἃ συμφέρει → Ne sit mihi, quod cupio, sed quod expedit → nicht was ich will, geschehe mir, doch was mir nützt

Menander, Monostichoi, 366

Click links below for lookup in third sources:

Full diacritics: προσβρᾰχής	Medium diacritics: προσβραχής	Low diacritics: προσβραχής	Capitals: ΠΡΟΣΒΡΑΧΗΣ
Transliteration A: prosbrachḗs	Transliteration B: prosbrachēs	Transliteration C: prosvrachis	Beta Code: prosbraxh/s

English (LSJ)

ές,

A somewhat shallow, Str.6.3.6, al.

[Seite 754] ές, richtigere Lesart statt προβραχής, etwas seicht, Strab. 6, 3, 6, auch 5, 4, 5; vgl. Lob. Phryn. 540.

προσβρᾰχής: -ές, κἄπως «ῥηχός», Στράβ. 244 (ἐν τοῖς Ἀντιγράφοις ἡμαρτημένως προβρ-), 282, 308· πρβλ. Λοβέκ. εἰς Φρύνιχ. 540.

ής, ές :
peu profond ; guéable.
Étymologie: πρός, βράχος².

-ές, Α
κάπως ρηχός.
[ΕΤΥΜΟΛ. < προσ- + βραχύς, κατά τα επίθ. σε -ής].

προσβρᾰχής: -ές (βράχος), κάπως ρηχός, σε Στράβ.