ἐπικαταρριπτέω
From LSJ
ἧς ἂν ἐπ' ἐλάχιστον ἀρετῆς πέρι ἢ ψόγου ἐν τοῖς ἄρσεσι κλέος ᾖ → of whom there is least talk either for praise or blame, of whom there is least notoriety among the men either for praise or blame
English (LSJ)
A throw down after, ἑαυτάς X.An.4.7.13.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
jeter ensuite sur.
Étymologie: ἐπί, καταρριπτέω.
Greek Monotonic
ἐπικαταρριπτέω: καταρρίπτω κατόπιν, σε Ξεν.
Russian (Dvoretsky)
ἐπικαταρριπτέω: (вслед за чем-л. или также) бросать вниз, низвергать (αἱ γυναῖκες ῥίπτουσαι τὰ παιδία εἶτα καὶ ἑαυτὰς ἐπικατερρίπτουν Xen.).