οὐ γὰρ ἂν τό γε πραχθὲν ἀγένητον θείη → since he cannot make what was done as though it had not come to pass
v. κράζω.
κεκράξομαι: Αττ. μέλ. του κράζω.
κεκράξομαι fut. perf. van κράζω.
κεκράξομαι: fut. к κράζω.
