ηπειρώ

Greek Monolingual

ἠπειρῶ, -όω (Α) ήπειρος
1. μεταβάλλω σε ήπειρο, σε ξηρά («ἠπείρους ἐθαλάττωσαν και θαλάττας ἠπείρωσαν», Αριστοτ.)
2. παθ. ἠπειοῦμαι, -όομαι
γίνομαι ήπειρος, ενώνομαι με τη στεριά («καί εἰσι τῶν νήσων, αἵ ἠπείρωνται», Θουκ.).