σκαῦρος
From LSJ
τούτων γάρ ἑκάτερον κοινῷ ὀνόματι προσαγορεύεται ζῷον, καί ὁ λόγος δέ τῆς οὐσίας ὁ αὐτός → and these are univocally so named, inasmuch as not only the name, but also the definition, is the same in both cases (Aristotle, Categoriae 1a8-10)
English (LSJ)
ὁ, Lat. A scaurus, with deviating hoof, πόδες Hippiatr.14,104.
German (Pape)
[Seite 890] ὁ, lat. scaurus, mit hervorstehenden Knöcheln, Hippiatr.
Greek (Liddell-Scott)
σκαῦρος: ὁ, Λατιν. scaurus, ὁ ἔχων τὰ σφυρὰ προεξέχοντα, Ἱππιατρ. (Πρβλ. σκαιός).
Greek Monolingual
ο / σκαῡρος, ΝΜ
νεοελλ.
ζωολ. (σε παλαιότερα συστήματα ταξινόμησης) γένος κολεόπτερων μελανόσωμων εντόμων
μσν.
(για άλογο) αυτός του οποίου τα σφυρά προεξέχουν, που έχει τις οπλές προς τα έξω, στρεβλός.
[ΕΤΥΜΟΛ. < λατ. scaurus «στραβοπόδαρος»].
