δυσαποκατάστατος
Ἀναβάντα γὰρ εἰς τὴν ἀκρόπολιν, καὶ διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῆς λύπης προσκόψαντα τῷ ζῆν, ἑαυτὸν κατακρημνίσαι → For he ascended the acropolis and then, because he was disgusted with life by reason of his excessive grief, cast himself down the height
English (LSJ)
ον, A hard to restore, M.Ant.11.8, Gal.14.792. II hard to recover from, ὀργαί Phld.Ir.p.63 W.
German (Pape)
[Seite 676] schwer wieder herzustellen; M. Ant. 11, 8; Galen.
Greek (Liddell-Scott)
δυσαποκατάστᾰτος: -ον, δυσκόλως ἀποκαθιστάμενος, δυσεπανόρθωτος Μ. Ἀντων. 11. 8, Γαλην.· 2, 397.
Spanish (DGE)
-ον
1 de lo que es difícil restablecerse ὀργαὶ δυσαποκατάστατοι arrebatos de cólera difíciles de aplacar Phld.Ir.30.18.
2 difícil de recomponer χόνδρος ... δ. ... εἰς τὸ ἀρχαῖον σχῆμα Gal.14.792, <τὸ> ἀποχωροῦν M.Ant.11.8.
Greek Monolingual
δυσαποκατάστατος, -ον (Α)
1. αυτός ο οποίος δύσκολα αποκαθίσταται
2. εκείνος από τον οποίο δύσκολα απαλλάσσεται κάποιος.
