ἀνολοφύρομαι
Περὶ τοῦ ἐπέκεινα τοῦ νοῦ κατὰ μὲν νόησιν πολλὰ λέγεται, θεωρεῖται δὲ ἀνοησίᾳ κρείττονι νοήσεως → On the subject of that which is beyond intellect, many statements are made on the basis of intellection, but it may be immediately cognised only by means of a non-intellection superior to intellection
English (LSJ)
[ῡ], A bewail aloud, Th.8.81, X.Cyr.7.3.14, J.AJ2.6.4: c. part., ἀ. ποθῶν . . Pl.Prt.327d.
Greek (Liddell-Scott)
ἀνολοφύρομαι: [ῡ], ἀποθ., = ἀνοδύρομαι, θρηνολογῶ, τὴν ἰδίαν ξυμφορὰν ... ἀνωλοφύρατο Θουκ. 8. 81, ἡ δὲ τροφὸς ἀνωλοφύρατό τε καὶ περιεκάλυπτεν ἄμφω Ξεν. Κύρ. 7. 3, 14, μετὰ μετοχῆς, ἀνολοφύραι’ ἂν ποθῶν ..., Πλάτ. Πρωτ. 327D.
French (Bailly abrégé)
ao. ἀνωλοφυράμην;
se lamenter.
Étymologie: ἀνά, ὀλοφύρομαι.
Spanish (DGE)
lamentar τὴν ... ἰδίαν ξυμφοράν Th.8.81, cf. I.AI 2.107
•abs. lamentarse X.Cyr.7.3.14, Philostr.VA 8.12
•c. part. ἀνολοφύραι' ἂν ποθῶν añorarías entre lamentos Pl.Prt.327d.
Greek Monolingual
ἀνολοφύρομαι (Α)
θρηνώ μεγαλόφωνα, θρηνολογώ, άνολολύζω.
Greek Monotonic
ἀνολοφύρομαι: [ῡ], αποθ., ξεσπώ σε ηχηρό ολοφυρμό, σε θρήνο, σε Θουκ., Ξεν.
Russian (Dvoretsky)
ἀνολοφύρομαι: (ῡ) поднимать скорбный вопль, громко рыдать Thuc., Xen., Plat.
