μοιμυάω
From LSJ
αὐτόχειρες οὔτε τῶν ἀγαθῶν οὔτε τῶν κακῶν γίγνονται τῶν συμβαινόντων αὐτοῖς → for not with their own hands do they deal out the blessings and curses that befall us
English (LSJ)
compress the lips or make grimaces in sign of displeasure, Hsch., Phot., v.l. for μοιμυλλᾶν in Poll.2.90; hence restored for τί μοι μυᾶτε; in Ar.Lys.126.
German (Pape)
[Seite 197] s. μυάω, u. μοιμύλλω, s. μύλλω.
Greek (Liddell-Scott)
μοιμυάω: μοιμύλλω, ἴδε μυάω. - Καθ’ Ἡσύχ.: «μοιμυᾶν· τὸ τὰ χείλη πρὸς ἄλληλα προσάγειν». - «μοιμύλλειν θηλάζειν. ἐσθίειν. καὶ τὰ χείλη προσάπτειν ἀλλήλοις».
Russian (Dvoretsky)
Frisk Etymological English
Frisk Etymology German
μοιμυάω: μοιμύλλω
{moimuáō}
See also: s. μυάω (s. μύω) und μύλλον.
Page 2,249
