φιλακόλαστος
From LSJ
Dante Alighieri, Paradiso, XXXIII, v. 145
English (LSJ)
ον, fond of sensual indulgence, Plu. Tim.14; τὸ φ. Id.Galb. 19.
German (Pape)
[Seite 1274] Unmäßigkeit, Schwelgerei, Unkeuschheit liebend, ausschweifend, Plut. Galb. 19 und öfter.
Russian (Dvoretsky)
φιλακόλαστος: любящий распущенность, разнузданность Plut.
Greek (Liddell-Scott)
φῐλᾰκόλαστος: -ον, ὁ φιλῶν τὴν ἀκολασίαν, Πλουτ. Τιμ. 14.
Greek Monolingual
-ον, Α
αυτός που αγαπά την ακολασία.
[ΕΤΥΜΟΛ. < φιλ(ο)- + ἀκόλαστος.
