ἐπιλήπτωρ
From LSJ
ἀσκέειν, περὶ τὰ νουσήματα, δύο, ὠφελέειν, ἢ μὴ βλάπτειν → strive, with regard to diseases, for two things — to do good, or to do no harm | as to diseases, make a habit of two things — to help, or at least, to do no harm
English (LSJ)
ορος, ὁ, censurer, Ζήνωνος πάντων ἐπιλήπτορος Timo 45.2.
German (Pape)
[Seite 958] ορος, ὁ, der Angreifende, Tadelnde, Timon. bei D. L. 9, 25 u. Plut. Pericl. 4.
French (Bailly abrégé)
ορος (ὁ) :
qui réprimande, censeur.
Étymologie: ἐπιλαμβάνω.
Russian (Dvoretsky)
ἐπιλήπτωρ: ορος ὁ порицатель, хулитель (πάντων Timon ap. Plut. et Diog. L.).
Greek (Liddell-Scott)
ἐπιλήπτωρ: -ορος, ὁ, ὁ ἐπιτιμῶν, ἐπιτιμητής, ψέκτης, Ζήνωνος πάντων ἐπιλήπτορος Τίμων παρὰ Πλουτ. ἐν Περικλ. 4.
Greek Monotonic
ἐπιλήπτωρ: -ορος, ὁ, επικριτής, παρά Πλούτ.
