διαβουκολέω
τὸ πεπρωμένον γὰρ οὐ μόνον βροτοῖς ἄφευκτόν ἐστιν, ἀλλὰ καὶ τὸν οὐρανόν ἔχουσι → fate is unavoidable not only for mortals, but also for those who hold the heavens
English (LSJ)
cheat with false hopes, Luc.DMort.5.2:—Med., διαβουκολεῖσθαί τινι beguile oneself with.., Them.Or.21.255d.
Spanish (DGE)
1 en v. act. embaucar αὐτούς Luc.DMort.15.2.
2 en v. med. entretenerse, dejarse seducir ἐάν τις ... διαβουκολῆται Ἀριστοτέλει καὶ Θεοφράστῳ Them.Or.21.255d.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
seul. prés.
repaître de vaines espérances ; Pass. se repaître, se délecter de, τινι.
Étymologie: διά, βουκολέω.
Russian (Dvoretsky)
διαβουκολέω: обманывать тщетными надеждами (τινα Luc.).
Greek (Liddell-Scott)
διαβουκολέω: ἀπατῶ μὲ ψευδεῖς ἐλπίδας, Λουκ. Νεκρ. Διαλ. 5. 2. - Μέσ., διαβουκολεῖσθαί τινι, ἐξαπατῶ ἐμαυτὸν μέ τι, θέλγομαι, Θεμίστ. 255D.
Greek Monotonic
διαβουκολέω: μέλ. -ήσω, εξαπατώ με φρούδες ελπίδες, σε Λουκ.
Middle Liddell
fut. ήσω
to cheat with false hopes, Luc.
German (Pape)
ganz und gar täuschen, durch Vorspiegelungen betrügen, Luc. D.Mort. 5.2; pass. τινί, sich woran ergötzen, Themist. 21 p. 225d.
