μαραθωνομάχης
ὁ ὑπεράπειρον ἔχων τῆς ἀγαθότητος τὸ ἀνεξιχνίαστον πέλαγος → who possesses an infinite and inscrutable sea of goodness
English (LSJ)
ου, ὁ, one who fought at Marathon; prov. of a veteran, Ar. Ach. 181, Nu. 986; — also Μαραθωνομάχος, ὁ, APl. 4.233.8 (Theaet.), DL. 1.56, and v.l. Ar. Nu. l.c.
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ) :
ancien combattant de Marathon ; brave guerrier.
Étymologie: Μαραθών, μάχομαι.
Greek Monolingual
μαραθωνομάχης, ὁ (Α)
βλ. μαραθωνομάχος.
Russian (Dvoretsky)
μᾰραθωνομάχης: ου и μᾰρᾰθωνο-μάχος (ᾰχ) ὁ марафонский воин, т. е. храбрый боец Arph., Diog. L.
German (Pape)
ὁ, und μαραθωνομάχος, ὁ, s. Hermann und Elmsl. zu Ar. a.a.O., ein Maratonkämpfer, der in der Schlacht bei Maraton mitgekämpft hat, sprichwörtlich ein ausgezeichneter Kämpfer von altem Schrot und Korn; Ar. Ach. 181, Nub. 986; Theaet.Schol. 3 (Plan. 233); DL. 1.56; vgl. Jacobs zu Anth. Pal. p. 876.