παρεκτέον
From LSJ
ἀσκεῖν περὶ τὰ νοσήματα δύο, ὠφελεῖν ἢ μὴ βλάπτειν → strive, with regard to diseases, for two things — to do good, or to do no harm | as to diseases, make a habit of two things — to help, or at least, to do no harm
English (LSJ)
(παρέχω) one must furnish, afford, ἡμῖν γέλωτα X.Cyr. 2.2.15; τινὶ χάριν Andronic.Rhod.p.577 M.; π. ἑαυτὴν ἑπιτηδείαν TheanoEp.5.4, cf. Gal.17(2).355.
Greek (Liddell-Scott)
παρεκτέον: ῥημ. ἐπίθ., πρέπει τις νὰ παράσχῃ, νὰ ἐμποιήσῃ τι, γέλωτά τινι Ξεν. Κύρ. 2. 2, 15.
Greek Monotonic
παρεκτέον: ρημ. επίθ. του παρέχω, αυτό που πρέπει να προξενήσει κάτι, σε Ξεν.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
παρεκτέον, adj. verb. van παρέχω, er moet verschaft worden:. πρόφασις... ὡς οὐ παρεκτέον σοι ἡμῖν γέλωτα een excuus, dat er door jou geen reden tot lachen aan ons gegeven moet worden Xen. Cyr. 2.2.15.
