θυλακίς
From LSJ
καὶ ὑποθέμενος κατὰ τῆς κεφαλῆς φέρειν τὰς πληγάς, ὡς ἐν ἐκείνῃ τοῦ τε κακοῦ τοῦ πρὸς ἀνθρώπους → and having instructed them to bring their blows against the head, seeing that the harm to humans ... (Josephus, Antiquities of the Jews 1.50)
English (LSJ)
-ίδος, ἡ, Dim. of θύλακος, = θυλάκιον ΙΙ, Ael.NA6.43, Nic.Th.852.
German (Pape)
[Seite 1222] ίδος, ἡ, dasselbe, Saamenkapsel, Ael. N. A. 6, 43; Mohnkopf, Nic. Th. 852. S. θυλακῖτις.
French (Bailly abrégé)
ίδος (ἡ) :
gousse.
Étymologie: θύλακος.
Greek (Liddell-Scott)
θῡλακίς: -ίδος, ἡ, ὑποκορ. τοῦ θύλακος, ἐπὶ τῆς ἐννοίας θυλάκιον ΙΙ, Αἰλ. π. Ζ. 6. 43, Νικ. Θ. 852· πρβλ. θυλακίτης.
Greek Monolingual
θυλακίς, -ίδος, ἡ (Α)
θυλάκιο.
[ΕΤΥΜΟΛ. < θύλακος + υποκορ. κατάλ. -ίς (πρβλ. θυγατρίς, χοινικίς)].
