σημεία
μακάριοι οἱ πτωχοί τῷ πνεύματι ὄτι αὐτῶν ἐστὶν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν → blessed are the poor in spirit, for theirs is the kingdom of heaven (Matthew 5:3)
English (LSJ)
ἡ,
A military standard, Plb.2.32.6, LXX Is.30.17, Mon.Anc. 15.23, 16.3.
b = Lat. vexillum, as a decoration, OGI560.13 (Tlos, i A.D.).
2 a body of troops under one standard, the Roman manipulus, UPZ14.23, al. (ii B.C.), Sammelb.1436.10 (ii B.C.), Plb.1.33.9, 3.113.3, 6.24.5, etc.; cf. σημεῖον 1.4b.
II image of Emperor on standard, J.BJ2.9.2.
III = σῆμα 5 (on shield), Sch.Ar.Ra. 963.
IV = σημεῖον, διαξέσας σημείας (on stone) IG7.3073.138 (Lebadea). (The spellings σημεία as in IGl.c., UPZ18.5 (ii B.C.), and good Mss. of Plb. (v. vol.4p.xxi B.-W.), D.H.8.64, 9.13, al., D.S.20.90, and σημέα as in UPZ14.23, Sammelb. l.c., Mon.Anc. Il.cc., Abh.Berl.Akad.1932 (5).41 (Pergam., ii A.D.), are prob. the only early spellings: σημαία which is found in Plu.Fab.12 and as v.l. in Plb., D.H.8.65, al., is prob. f.l. for σημέα.)
German (Pape)
[Seite 874] ἡ, = σημαία, Polyb., zw. L.
Greek (Liddell-Scott)
σημεία: ἡ, μεταγεν. τύπος τοῦ σημαία, ὃν οἱ Ἀντιγραφεῖς εἰσήγαγον εἰς τὸ κείμενον Διον. τοῦ Ἁλ., Διόδ., κλπ. - ἴδε Κόντον ἐν Ἀθηνᾶς τ. Θ΄, σ. 78.
Greek Monolingual
ἡ, ΜΑ
βλ. σημαία.
