δυσπαρηγόρητος
Ζῶμεν πρὸς αὐτὴν τὴν τύχην οἱ σώφρονες → Fortunae arbitrio nos modesti vivimus → Wir Weise leben mit dem Ziel des Glücks allein
English (LSJ)
δυσπαρηγόρητον, = δυσπαρήγορος (hard to appease),
A ἐπιθυμία J.AJ16.7.4.
II inconsolable, Plu.2.74e; admitting no consolation, συμφορά Phalar.Ep.144.1; hard to soothe, ἄλγημα Herod.Med. ap. Aët.9.2.
Spanish (DGE)
-ον
difícil de calmar, difícil de aplacar ref. sentimientos fuertes, una pasión amorosa, I.AI 16.206, χαλεπαὶ ζηλοτυπίαι καὶ δυσπαρηγόρητοι φιλονεικίαι fuertes envidias y rivalidades enconadas Ph.2.304, ref. una persona presa de la ira, Plu.2.74e
•para el que es difícil hallar consuelo, difícil de aliviar πένθος IG 12(7).239.22 (Minoa I/II d.C.), συμφορὰ δ. καὶ βαρυτέρα ἢ ὥστε λόγοις ἐπικουφισθῆναι Phalar.Ep.144, ἄλγημα Herod.Med. en Aët.9.2
•de pers. inconsolable δυσπαρηγόρητοι καὶ βαρυπενθεῖς Basil.M.31.260B.
German (Pape)
[Seite 686] schwer zu trösten; Cic. Fam. 4, 3; καὶ δυσανάκλητος Plut. ad. et amic. discr. 52.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
difficile à consoler, inconsolable.
Étymologie: δυσ-, παρηγορέω.
Russian (Dvoretsky)
δυσπαρηγόρητος: не внемлющий утешениям, безутешный Plut.
Greek (Liddell-Scott)
δυσπαρηγόρητος: -ον, τῷ ἑπομ., Πλούτ. 2. 74Ε.
Greek Monolingual
-η, -ο (Α δυσπαρηγόρητος, -ον)
απαρηγόρητος
αρχ.
1. αυτός που δύσκολα ησυχάζει
2. (για πόνο) αυτός που δύσκολα καταπραΰνεται.
Translations
inconsolable
Armenian: անամոք; Belarusian: няўцешны; Bulgarian: безутешен; Catalan: inconsolable; Dutch: ontroostbaar; Finnish: lohduton, murheen murtama; French: inconsolable; Galician: inconsolable; German: untröstlich; Greek: απαρηγόρητος; Ancient Greek: ἀπαραμύθητος, ἀπαράμυθος, ἀπαρηγόρητος, δυσπαρηγόρητος; Hungarian: megvigasztalhatatlan, vigasztalhatatlan, vigasztalan; Icelandic: óhuggandi; Italian: inconsolabile; Latin: inconsolabilis; Polish: niepocieszony, nieukojony, nieutulony; Portuguese: inconsolável; Russian: безутешный, неутешный; Serbo-Croatian: neutješan; Spanish: inconsolable, desconsolado