εὔρυθμος
Δίκαιον εὖ πράττοντα μεμνῆσθαι θεοῦ → Die tuenda memoria in rebus bonis → Wenn es dir gut geht, denk an Gott, dies ist gerecht
English (LSJ)
ον, Ep. ἐΰρρ- Man.1.60:—
A rhythmical, μουσικὴ εὔ., distd. fr. εὐμελής, Arist.Pol.1341b26; λέξις Id.Rh.1409a21; opp. ἔνρυθμος, D.H.Comp. 11,25; εὔ. κρούματα Ar. Th.121 (lyr.); εὔ. πούς moving in time, keeping time, ib.985 (lyr.); προβήματα Id.Pl.759; μέλος Pl.Lg.655a; κίνησις ib.795e; σφυγμὸς εὔ. a regular pulse, Gal.19.409. Adv. -μως, καὶ μουσικῶς εἰπεῖν Isoc.13.16; φέρεσθαι Plu.2.45e. 2 of persons, orderly, graceful, Pl.Prt.326b (Comp.), R.413e, etc.; εὔ. βακτηρία 'the nice conduct of a cane', Antiph.33.4. Adv. -μως gracefully, E. Cyc.563; πέμπειν εὐ. τὸν κότταβον Pl.Com.47. 3 well-proportioned, well-fitted, both of the armourand the body, X.Mem.3.10.10 (Comp.), 11; τὸν πόδα -ότερον τοῦ ὑποδήματος Thphr.Char.2.7; εὔ. ὀρνίθιον Arist.HA592b24; φύλλα Thphr.HP3.18.7 (Comp.), cf. 12.9. 4 of surgical operations, in Adv., neatly, Hp.Off.4.
German (Pape)
[Seite 1094] in gehörigem Verhältniß, den Takt od. Rhythmus beobachtend, bes. von der Musik u. der Bewegung, κρούματα Ar. Th. 121; προβήματα Plut. 759; dah. auch πούς, Th. 985; μέλος ἢ σχῆμα Plat. Legg. II, 655 a; κἰνησις VII, 795 e; εὔρυθμον ἑαυτὸν ἐν πᾶσι παρέχειν Rep. III, 413 e; τὸ εὔρυθμον τῇ καλῇ λέξει ἕπεται ὁμοιούμενον ib. 400 d; εὐρυθμοτέρους ποιῶ τοὺς θώρακας, besser passend, Xen. Mem. 3, 10, 9; auch σώματα, wohl proportionirt, ibd. 11; σφυγμός, gleichmäßiger Puls, Galen. – Adv. εὐρύθμως, z. B. θὲς τὸν ἀγκῶνα Eur. Cycl. 563; καὶ μουσικῶς εἰπεῖν Isocr. 13, 16; anständig, ἀμπέχεσθαι Ath. I, 21 d.
Greek (Liddell-Scott)
εὔρυθμος: -ον, Ἐπικ. ἐΰρρυθμος, Μανέθων· - ῥυθμικός, Λατ. numerosus, concinnus, ἐπὶ μουσικοῦ ῥυθμοῦ ἢ χρόνου, μουσικὴ εὔρ., διακρινόμενον τοῦ εὐμελής, Ἀριστ. Πολιτ. 8. 7. 1· λέξις ὁ αὐτ. ἐν Ρητ. 3. 8. 7· καὶ τοῦ ἔνρυθμος, Διον. Ἁλ. περὶ Συνθ. 11· εὔρ. κρούσματα Ἀριστοφ. Θεσμ. 121· εὔρ. πούς, κινούμενος ἐν ῥυθμῷ, φυλάττων «χρόνον», αὐτόθι 985· προβήματα ὁ αὐτ. ἐν Πλ. 759· μέλος Πλάτ. Νόμ. 655Α· κίνησις αὐτόθι 795Ε· σφυγμὸς εὔρυθμος, κανονικός, Γαλην.· - Ἐπίρρ. εὐρύθμως εἰπεῖν Ἰσοκρ. 294Β. 2) ἐπὶ προσώπων, κόσμιος, ἐπίχαρις, Πλάτ. Πρωτ. 326Β, Πολ. 413Ε, κτλ.· πιλίδιον ἁπαλόν, εὔρυθμος βακτηρία... ὅλως αὐτὴν ὁρᾶν γὰρ τὴν Ἀκαδήμειαν δοκῶ, ἐπὶ γέροντος Ἀκαδημεικοῦ φιλοσόφου, Ἀντιφάνης ἐν «Ἀνταίῳ» 1. 4: - Ἐπίρρ. -μως, μετ’ εὐρυθμίας, ἐπιχαρίτως, Εὐριπ. Κύκλ. 563· πέμπειν εὐρύθμως τὸν κότταβον Πλάτ. Κωμ. ἐν Κωμ. Ἀποσπ. 5. σ. 44. 3)καλῶς ἁρμόττων, ὁ ἁρμόττων γάρ ἐστιν εὔρυθμος Ξεν. Ἀπομν. 3. 10, 10 κἑξ.· εὔρ. ὀρνίθιον Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 8. 3, 5· φύλλα Θεοφρ. π. Φυτ. Ἱστ. 3. 18, 7, πρβλ. 12, 9. 4) ἐπὶ ἐγχειρήσεων, ἐν τῷ Ἐπιρρ., ἐπιτηδείως, Ἱππ. π. Ἰητρεῖον 742.